Tutaj jestem...

Dzisiejsza stylizacja od razu skojarzyła mi się z piosenką Grzegorza Turnaua, której słowa możecie przeczytać poniżej. Tekst w pewnym sensie odnosi się i do mojego życia, bo przez ponad 40 lat "nie wyściubiłam nosa" poza moje miasto, a nawet poza ten sam dom. Natomiast smutno mi bardzo, że miasto, w którym dorastałam, uczyłam się i studiowałam ostatnio w tak szybkim tempie się zmienia. Coraz bardziej go nie poznaję.

Czy za kolejnych kilka lat też będę mogła zacytować poniższe słowa? Tego nie wiem... Ostatnio często wyjeżdżam i coraz mniej mnie tutaj.

Tutaj jestem, gdzie byłem
Gdzie się urodziłem
Tu się wychowałem
I tutaj zostałem

Mogłem jechać, wyjechać
I stąd się oddalić
Ale jednak zostałem
Z tymi, co zostali,
Z tymi co zostali (...)

Ubrana dziś też jestem w przeszłość. Moją przeszłość stanowi przede wszystkim marynarka przywieziona 50 lat temu z Francji. Długo wisiała w szafie zanim w czasach licealnych nie przygarnęłam jej i tak zostało do dziś. Jesteśmy ze sobą ponad 25 lat! Ileż ona pamięta: większość egzaminów, pięć lat studiów, randki, ważne wydarzenia, uroczystości czy imprezy. Niezawodny wełniany przyjaciel, który wciąż przy mnie trwa, który ciągle służy i jest w moich zestawach prawdziwym kameleonem. Czy założę eleganckie spodnie i białą koszulę, czy jeansy i t-shirt, czy mini spódniczkę, szpilki, półbuty czy trampki - zawsze moja marynarka się dostosuje, a dodatkowo ogrzeje, nie pogniecie się i będzie wygodna. Przez lata przemierzałam w niej pół miasta pędząc na wykłady, potem jeżdżąc autobusem do pracy, w słońcu czy w deszczu. Czy coś się zmieniło? Nic, poza tym, że jeszcze bardziej doceniam jej wartość. Tym razem w stylu męskim, z bordową francuską kamizelką oraz koszulą, włoskim krawatem, wełnianymi spodniami i mokasynami.

A Wy macie takie rzeczy, które posiadacie od wielu lat i bez przerwy Wam służą?

Przy okazji życzę Wam wszystkiego dobrego w nadchodzącym Nowym Roku!